+  Esperanto-forum
|-+  Ĝenerale / Algemeen
| |-+  Esperantlingva diskutejo (Kontrolanto: Pilgrimo)
| | |-+  Balans bis

Aŭtoro Fadeno: Balans bis  (Legita 14462 fojojn)

0 anoj kaj 2 Gastoj rigardas tiun ĉi fadenon.

Ensalutinta Roland Rotsaert

  • Forumadministranto
  • Heroo
  • *****
  • Afiŝoj: 1314
  • Sekso: Vira
    • Roland Rotsaert
Balans bis
« je: 07 majo 2009, 20:31:53 ptm »
Ik las zopas (voor de eerste keer) de balans na vijftig jaar van Ivo Durwael. Zelf ben ik van een latere generatie, met nog maar dertig jaar 'dienst' en ik heb mij ook al dikwijls gelijkaardige vragen gesteld. Waarom draaien sommige verenigingen goed en andere niet? Waarom zijn er goede en slechte periodes?

Een verklaring is misschien dat de leden/sympathisanten/medewerkers het resultaat van hun werk willen zien, en meer nog: dat anderen van dat resultaat gebruik maken. Dat kan verklaren waarom de Vlaamse Esperantobond in het begin van de jaren 1980 dynamisch was: men had een gebouw gekocht, met richtte het in, men kon iets tonen aan de medeleden en aan de buitenwereld, aansluitend op dat enthousiasme organiseerde men een wereldcongres, wat ook weer een prestatie was die kon getoond worden...

Ik ben zijdelings betrokken bij een niet-Esperantovereniging (www.vrijwilligersrab.be) die geen bestuur heeft, geen statuten, geen leden, geen geld... maar die er in enkele jaren toch in geslaagd is meer dan honderd vrijwilligers te verzamelen die elk een stuk of stukje van hun vrije tijd aan de vereniging besteden. Waarom werken zij meeĉ Omdat het een thema is dan hen interesseert (archieven, genealogie). Waarom BLIJVEN zij meewerken? Omdat zij voortdurend ondervinden dat de kleine stukjes die zij elk afzonderlijk bijdragen uiteindelijk een groot geheel vormen dat niet alleen in de eigen streek, maar wereldwijd mensen vooruithelpt.

Een andere verklaring van het succes kan juist het gebrek aan structuren zijn. Er zijn alleen een klein aantal personen met een technische of coördinerende functie. Soms is er daardoor een probleem dat blijft aanslepen, maar dat komt in 'normale' verenigingen ook voor. Dat is tegelijk wat ik verwijt aan de opeenvolgende cultuurministers: zij hebben het verenigingsleven verbureaucratiseerd. (Zelf zullen zij ongetwijfeld beweren dat zij het geprofessionaliseerd hebben.) Het resultaat is dat de bestuurs- en personeelsleden die de verenigingen dragen, veel meer bezig zijn met allerlei formaliteiten dan met de echte activiteit van hun vereniging.

Esperantisten hebben natuurlijk ook hun project waar de mensheid iets kan aan hebben, maar de fina venko is tot nader bericht buiten bereik. Men moet dus met meer bescheiden resultaten tevreden zijn, en die zijn er in veel gevallen ook, maar er wordt te weinig aandacht aan besteed. Daarom dat ik hier al een oproep deed om in te gaan op het aanbod van Het Nieuwsblad en gebruik te maken van de verenigingen-websites. Men kan er niet alleen een activiteit op aankondigen (en zo meer publiek bereiken), maar men kan achteraf ook een verslag en foto's van de activiteit publiceren. Als het een succesvolle activiteit was is het iets waar de deelnemers later nog eens kunnen naar terugkijken. Als het minder succesvol was, moet er toch altijd wel een positief element te vinden zijn en kan het bekijken van het verslag een aanzet zijn om een volgende keer beter te doen. Uiteraard zouden er ook meer van dergelijk verslagen achteraf in Horizontaal en Vertikale moeten verschijnen.

De vraag is: hoe krijgen wij een nieuwe dynamiek op gang in enkele tientallen groepen, verspreid over het land, met elk hun eigen leden en interesses, hun eigen karakters en mogelijkheden? Hoe kunnen wij - met de bescheiden middelen die wij hebben - zaken realiseren waarop wij zelf (een klein beetje) trots kunnen zijn en waaraan ook de buitenwereld iets heeft?

Roland Rotsaert

Elsalutinta Lodchjo

  • Forumadministranto
  • Kunlaboranto
  • *****
  • Afiŝoj: 145
  • Esperanto - Taal zonder grenzen.
Re: Balans bis
« Respondo #1 je: 07 majo 2009, 21:10:48 ptm »
Roland,
Het klopt dat er op dit ogenblik minder dynamiek is. Enerzijds merk ik dat mensen minder geëngageerd zijn; mogelijk door een overaanbod van consumeren (tv, internet, ...) - anderzijds is het ook waar, dat de beweging momenteel een beetje 'op de zee dobbert'.

Ik zet al mijn hoop op de vergadering van 20 juni waaruit ik enerzijds een kernachtige toekomstvisie wil zien komen (en een project of een kampanje) en anderzijds afspraken wil maken voor de organisatie van een meerdaags congres in Antwerpen in 2010, doch met samenwerking van de verschillende afdelingen van FEL. (bvb programma, inschrijvingen, congresboekje, ...) Hopelijk zal het het eerste congres in een rij worden en zal dit een nieuwe élan brengen.

Groetjes,

Lode.

Elsalutinta Valentinus

  • Membro
  • Komencanto
  • *
  • Afiŝoj: 19
  • Sekso: Vira
Re: Balans bis
« Respondo #2 je: 13 majo 2009, 19:51:14 ptm »
Ik ben het met je eens. Toch nog een paar bemerkingen. Waarom gaat het in een periode goed en daarna veel moeilijker.

- Eerst de tijdsgeest. Toen Esperanto startte rond 1900 was de tijd rijp. Iedereen geloofde in een betere, maakbare wereld. Dat blijkt uit het feit dat ernaast het Esperanto ook tal van andere initiatieven ontstonden: Het Rode Kruis, de Nobelprijs, Ligue internationale et permanente de la paix, Internationaal Vredesbureau, .... .
Daarna kwam de ontnuchtering van de eerste wereldoorlog. Mensen en regeringen die eerst positief waren werden argwanender, zagen alles in perspectief van eigen identiteit.

- Gebrek aan wetenschappelijk onderzoek. Indien men esperanto beschouwt als een plantaal met het doel de communicatie te bevorderen dan wordt te weinig onderzoek gedaan naar het hoe (methodiek) van dit instrument als communicatiemiddel. Ik vermoed dat dit wel gebeurt voor pictogrammen bij het verkeer, wachtzalen e.d.
Ik vergelijk het soms met de rage van enkele jaren terug over "Ik ben OK, Jij bent OK" of de transactionele analyse. In de jaren '80 had ieder bedrijf, iedere organisatie seminaries hierover. Nu hoort men er niet meer van. De reden zou zijn  dat er niet verder op gezocht werd, geen wetenschappelijk onderzoek, geen basis voor verdere ontwikkeling.

- de derde reden hangt met de twee andere samen. Men moet in de belangstelling staan en in de media komen. Denk aan de opkomst van de vele vredesbeweginge tijdens de rakettenkwestie.

mvg,

Eduard 

Elsalutinta Pilgrimo

  • Kontrolanto
  • Progresinto
  • *****
  • Afiŝoj: 55
Re: Balans bis
« Respondo #3 je: 15 majo 2009, 23:14:19 ptm »
Wat je eerste punt betreft: we leven nu net in boeiende tijden en als we niet oppassen gaan we een boot missen die veel fundamenteler en rijker aan kansen is dan ooit tevoren mogelijk is geweest. Themas als globalisering en multicultuur zijn hete hangijzers geworden, zeker nu de financiële crisis een aantal heilige huisjes van de globaliseringsmythologie heeft doen inzakken. Meer en meer mensen zoeken alternatieven, op alle mogelijke vlakken. "Alia mondo eblas", dat is ons alternatief.