Dank om te reageren. Men vroeg om een brainstorming over " Hoe moet het verder met FEL?" Mijn punt was dat de missie van FEL opnieuw moet gedefinieerd woden uitgaande van de gewijzigde omstandigheden. Volgens mij moet de nadruk meer liggen op "komunikado" en "interrilatoj enter homoj". Ik denk dat dit ook het doel was van Zamenhof - zeker op het einde van zijn leven. "Disvastigi la lingvon" maakt hiervan maar een onderdeel uit. Een bewijs dat Esperanto nuttig kan zijn, zou in België de verbetering van de communicatie met de frans- en de duitstaligen kunnen zijn.
Met de Duitstaligen misschien wel. Met de Franstaligen niet direct, alle Vlamingen leren immers al verplicht Frans op school dus er is geen kwestie van "elkaar niet verstaan" en is er ook geen "brugtaal" nodig. Nu, het zou al een ferme stap vooruit zijn moest het Nederlands ook een verplicht schoolvak worden in Wallonië. Dat is vandaag namelijk niet het geval. Op Europees niveau zou Esperanto een functie kunnen vervullen omdat er daar wel degelijk een behoefte is aan een "brugtaal".
Als buitenstaander zou ik zeggen dat het verkopen en verzenden van boeken ook via het UK in Rotterdam kan verlopen. Monato is een zelfstandige onderneming. Is het zo onmogenlijk dat BEFof BENELUKS een organisatie op poten zet die boeken verkoopt? Staat de verkoop van boeken in de missie van FEL?
Verkoop gebeurt niet alleen per post, dat gebeurt ook wel eens in het centrum zelf. Dat functioneert trouwens ook als verkooppunt voor Wallonië, Nederland en een boel andere landen, dus daar hoeft niets aan veranderd te worden. FEL is over de hele wereld bekend in Esperantomiddens.
- Het centrum is er, FEL heeft een ledenblad (twéé zelfs), een website, infrastructuur en een netwerk van contacten waar de meeste vzw's zelfs niet van durven dromen. Het bevorderen van de samenwerking tussen de clubs zou perfect kunnen met wat er nu is.
Staat het bevorderen van de samenwerking van de clubs in de missie van FEL? Ook het waarom en het hoe?
Geen idee, maar er wordt wel elke algemene vergadering opnieuw over gesproken. De infrastructuur is er, de clubs hoeven er alleen maar gebruik van te maken. Om maar iets te zeggen: er verschijnt amper iets van clubnieuws in Horizontaal.
Ik kende dit niet. Het is te betreuren dat het niet meer bestaat. In een onderneming zou men een werkgroep oprichten voor een analyse: wat zijn de oorzaken van het mislukken? Wat kan in de toekomst verbeterd worden?
Taal en Cultuur werd aangekondigd in Horizontaal als activiteit in Antwerpen. De website stond lang online. Het probleem is dat de andere clubs dat niet mee oppikten. Leuven heeft al jaren een succesvol
Talenfestival, dat had mee de aanzet kunnen geven voor een nationaal project.
Het heeft er wel mee te maken. De splitsingsziekte in België (vroeger godsdienst, nu taal) zie ik als een bron van kunstmatige rivaliteit. Zij dient om een relatief kleine elite de macht te geven (vroeger clerus en adel, thans een beperkte groep liberale families die de media in handen hebben) . Deze media manipuleren. Jouw "de anderen zijn de schuld" is daar een typisch voorbeeld van.
Even de geschiedenisfeiten nachecken.
De
gemeenschappen zijn er in 1970 gekomen omdat de Nederlandstaligen vastgelegde culturele autonomie wilden voor hun taalgemeenschap, na 140 jaar taalstrijd tegen de Franstalige hegemonie. De oorspronkelijke eis van de Nederlandstaligen was gewoon
gelijke berechting over heel het Belgisch grondgebied maar dit werd door de Franstaligen geweigerd
omdat zij geen Nederlandse aanwezigheid wilden in Wallonië.
De
Gewesten zijn er gekomen omdat
Wallonië een economisch federalisme wilde. De splitsing van België is er dus op vraag van Wallonië gekomen.
Ik betwijfel of het zo eenvoudig is. Ik zie hier duidelijk een gebrek aan communicatie waaraan esperanto een bijdrage kan leveren.
De communautaire kwestie in België is geen kwestie van gebrek aan communicatie. Alle Vlamingen leren verplicht Frans op school en verstaan het. Omgekeerd is dat al minder het geval (België is daarmee het enige land in Europa waar de meerderheid verplicht wordt de taal van de minderheid te leren en omgekeerd niet). Esperanto invoeren lost de problemen in Brussel en de Rand niet op want dat is geen probleem van elkaars taal niet verstaan. Iedere Vlaming die in Vlaams Brabant woont verstaat de Franstaligen heel goed.
Maar goed ik zou wel eens willen weten hoe dat precies in zijn werk zou moeten gaan, Esperanto invoeren in België. Gaan we verplicht Esperanto moeten spreken in het federaal parlement? Worden we wetteksten voortaan in het Esperanto opgesteld? Zo ja, dan is dat een zware aanfluiting van de democratie en mag het Vlaams en Waals parlement onmiddellijk de Belgische staat opdoeken. Vertegenwoordiging van het volk moet in de taal van het volk mogelijk zijn.
Wordt Esperanto een derde taal (keuze) in het parlement en de wetgeving? Zo ja, dan is er geen kat die dat zal gebruiken. Vlaamse volkstegenwoordigers zullen immers liever hun eigen taal gebruiken en Waalse eveneens, ze hebben geen enkele reden om naar Esperanto over te schakelen.
En dit zal het geval zijn in alle Belgische instellingen. Ieder burger van dit land zal de eigen taal kiezen.
Gaan we Esperanto misschien in het middenveld introduceren, in de mediaŭ Gezamenlijke kranten in Esperanto? Dat zou misschien een mogelijkheid kunnen zijn, maar opnieuw zal het overgrote deel van de bevolking er voor kiezen om kranten en nieuws in de eigen taal te lezen. Een Esperantogazet zal enkel door Esperantisten gelezen worden.
[/i] Het eerste doel van elk bedrijf of organisatie is van te blijven verder te bestaan. Indien hier subsidies voor nodig zijn dan is dat maar zo. Daar is op zich niets minderwaardig aan. Voor de Vlaamse gemeenschap moeten de subsidies met har doelstellingen overeen komen. Ik geloof dat voor de missie van FEL (zelfs in haar huidige vorm) beter naar een bredere basis gezocht wordt: Boudewijnstichting, Europa.
Er zijn subsidies geweest vanuit de Vlaamse Gemeenschap. Nog steeds trouwens: de DAC subsidies komen van de Vlaamse Gemeenschap.